Mooie afsluiting, vier dagen Beijing en een bezoek aan de muur

Vanuit een heerlijk Novotel als startpunt verkennen we de stad in vier dagen met natuurlijk een tripje naar de The Great Wall. En zoals Mao al zei: ‘Je bent pas een echte man als je de muur hebt beklommen’.

Hutongs, de Lama tempel en onderhandelen op de Silk Market

Allereerst zijn we opzoek gegaan naar een heuse hutong, deze hutongs zijn ommuurd en bestaan uit nauwe straatjes met kleine huisjes. Beter gezegd, hele kleine huisjes. Zo’n tien jaar geleden bij ons vorige bezoek woonde nog bijna de helft van de inwoners in deze hutongs. Na een stevige onderhandeling met de twee Chinezen over de prijs van de riksja, kon de tour beginnen.

En wat zie je dan al onderweg, allereerst het achterwerk van de Chinees, rondkijkend heel veel wasgoed, kapotte fietsen, auto’s maar vooral zooi. We begrijpen nu, waarom veel van de huidige bewoners graag naar een modernere flat complex zouden verhuizen.

Met de metro naar de Lama tempel, een bijzondere tempel. Ondanks de drukte,  straalde deze tempel rust uit.

De Silk Market

De silk (zijde) markt is de bekendste markt van Beijing. Nou ja, markt. De markt bevindt zich in een vier verdieping tellend pand naast de originele locatie vanwaar de markt is ontstaan. Hoewel de naam anders doet vermoeden, wordt hier eigenlijk geen zijde verkocht. Hier koop je kleding, schoenen, tassen en sportkleding tegen zeer lage prijzen. De bekende merken zijn hier (bijna) allemaal namaak.

Hier is het echt onderhandelen en dat deden Xián en Maike dan ook met veel plezier. "She's just a little girl who has to pay for this shirt all by herself" smeekten ze de verkoopster met expres heel weinig geld op zak (terwijl papa met een volle portemonee een paar kraampjes verder stond) om het shirt voor geen 485 maar 70 yuan te verkopen. Met succes, waarna de twee al high-fivend de winkel uitliepen met de nieuwe aankoop. Op de zijdemarkt rondlopen, betekent niet eenvoudig shoppen, het is onderhandelen of je leven ervan afhangt.

Met voldoende onderhandelde kleding liepen we naar de uitgang. Een Chinees vroeg aan Roy: ‘Wat heb je betaald?’. Roy antwoordde daarop: ‘180 Yuan in plaats van 680 Yuan’. De Chinees antwoordde diplomatiek: ‘You win some, you lose some’

De opgeblazen Pekingeend

Als je in Peking bent moet je natuurlijk de Peking eend hebben gegeten en dat hebben we dan ook gedaan in een druk en bekend Pekingeend restaurant. Dit betekent praktisch dat je een nummer krijgt, in ons geval A101, en dat de nummers daarna in het Chinees worden omgeroepen. Betekent praktisch scherp zijn, niet alleen op je nummer, want tijdens het wachten probeert een van de vele Chinezen onze kruk te stelen. Een heuse Chinese stoelendans.

De eend was trouwens verrukkelijk en werd aan tafel aangesneden, samen met bier uit Beijing een heerlijke maaltijd.

Wat we niet wisten was dat voor de pekingeend een eend met de kop nodig is. Met een pomp wordt de eend opgeblazen, zodat het vel van het lichaam loskomt. De eend wordt zo een halve dag te drogen gehangen, waarna hij, opgehangen aan de nek, in een oven minstens een uur wordt geroosterd. Gaan we thuis ook eens proberen, opblazen met de fietspomp en daarna op de Green Egg.

In de zomer naar het zomer paleis is niet slim

Het was erg warm! Meer dan 30 graden gevoelstemperatuur volgens de meteo ruim veertig graden en ja, dat hebben we geweten. Even bootje varen en wat wind voelen maar daarna gewoon de hitte in. Vrijwel alle vrouwen lopen met een mooie paraplu tegen de zon, zo ook Bernadette. Blijft een schitterend park om door heen te lopen en mooie plekken om plaatjes te schieten.

The Great Wall.

Tijdens onze trip naar de muur hadden we een Engels sprekende gids, of beter een Chinees die Engels spreekt. Haar of zijn Engelse naam was River. Het is ons gedurende de trip niet duidelijk geworden of River nu een man of juist een vrouw was. De mannelijk aanziende River droeg namelijk een BH wat ons in de war bracht.

De klim en de afdaling naar de muur was deze keer heel eenvoudig, met de kabelbaan naar boven en met de rodelbaan naar beneden.

Met Mao op de foto

Natuurlijk moesten we op de foto met Mao, zijn portret hangt nog steeds keurig bij de Poort van de Hemelse Vrede, wat trouwens het staatssymbool van de Volksrepubliek is. In de verschillende kraampjes en tijdens onze reis hebben we veel Mao uitingen gezien.

Vanavond vliegen we terug naar Brussel. Het was een bijzondere en mooi reis, we hebben genoten van elkaar en van het land. We hielden de blog vooral bij als dagboek voor onszelf, maar dat er zoveel mensen hebben meegeleefd en berichtjes hebben achtergelaten maakte het tienduizend keer leuker. Bedankt daarvoor! :)