Yangshuo, een hele belevenis

Zie voor alle foto's het album Yangshuo.

Yangshuo, de stad middenin het prachtige karstgebergte zonder verkeersregels, met duizenden scooters, fruitkraampjes, locals die je willen rondleiden en bovenal bekend om 'Impression Sanjie Liu', een openlucht theaterstuk (gemaakt door dezelfde regisseur die de openingsceremonie van de olympische spelen in Beijing maakte) waar Chinezen van heinden en verre naartoe komen om het te kunnen bewonderen. Na een bijzondere autorit, zoals jullie al hebben kunnen lezen in 'vreemde automerken en bij twijfel vooral inhalen', kwamen we aan in het Moondance hotel. De eerste avond besloten we rustig aan te doen, wat lekkers te eten in het hotel en te kijken wat dit mooie gebied ons te bieden heeft. We besloten de dag erop het gebied zelf eens te verkennen op de fiets.

De 'main road' die we bereden, grenste aan verschillende toeristische trekpleisters: verschillende grotten, bruggen, the moonhill (gewoon een maanvormige gat in de berg dus we besloten het van een afstandje te bekijken en de 50 minuten durende klim niet te maken) en de banyan tree. Met name dit laatste leek ons, gezien het aantal mensen dat zich bij de ingang manifesteerde, de moeite waard.

Eenmaal binnen stuitten we op, je raad het al, de banyan tree. Deze boom van 1400 jaar oud vertakt zich waarna de wortels naar de grond groeien. Naast de boom was Maike wederom ook weer een toeristische attractie en hadden we zowaar een uitzwaaicommite. Grappig is trouwens dat zodra mensen die iets van ons willen hun boodschap niet op ons over kunnen brengen in het Engels, ze tegen Xián in het Chinees beginnen. Na een uurtje in het park, zagen we dat onze fietsen van het hotel die we niet op slot hadden kunnen zetten (bij gebrek aan een slot, schijnt de normaalste zaak van de wereld te zijn hier) er gewoon nog netjes stonden. We haalden wat flesjes water en dat was een goed idee aangezien we even later de verkeerde afslag namen waardoor we door heel wat random dorpjes midden tussen het karstgebergte onze weg naar het hotel terug probeerden te vinden. Nog best snel gelukt en het uitzicht was prachtig.

's avonds was het plan om naar the Impression Sanjie Liu te gaan, maar toen het begon te onweren cancelden we de show en vertelden we de receptioniste "maybe tomorrow or the day after, depending on the weather". We besloten de dag er na te gaan bamboo raften. Klinkt heftiger dan het was: gewoon lekker 1,5 uur op een bamboevlotje ronddobberren in een prachtig gebied terwijl er een chinees ervoor zorgt dat je de kant niet raakt en miniwatervallen heelhuids overleeft. De schipper van Roy en Bernadette zorgde onderweg ook nog eens voor wat achtergrondgeluid (hij roggelde er op los).

Net toen we er achter kwamen dat het laatste stuk eend op ons bord weinig vlees bevatte omdat het het hoofd van de eend bleek te zijn, kwam de receptionist naar ons toe: "room 209? You're taxi for the show is here". Eeeuh we hadden toch nog niks toegezegd? Gelukkig was het droog en hadden we ons eten op dus besloten we in een rap tempo naar de taxi te hollen. Gelukkig waren we ruim optijd bij de ingang aangezien onze gids nog nergens te bekennen was. Na wat wachten kwam hij er aan en mochten we het onderstaande bordje volgen. Het was 'gezellig druk' (er passen zo'n 6000 Chinezen in het openluchttheater als het niet meer is en ook was de vorige show net afgelopen waarvan de bezoekers het terrein nog verlieten). Net optijd vonden we onze stoelen en konden we genieten van een adembenemende show (waar overigens niet tot weinig voor geklapt werd na afloop, zal wel de Chinese cultuur zijn). Niet dat we iets van het verhaal hadden meegekregen, maar we hebben zeker genoten. Vandaag besloten we naar West Street te gaan, een 517 meter lange straat die volstaat met souvenirwinkeltjes en mangowinkeltjes. Eigenlijk verschrikkelijk, maar juist ook heel leuk. Daarover later meer :)